10:49 | 30 აპრილი, 2015

სიყრმესა და ბავშვობაში ყოველთვის მესმოდა მაშინ უკვე ლეგენდად ქცეული სახელები: მაია ჩიბურდანიძე, ნონა გაფრინდაშვილი, ნანა ალექსანდრია, ქეთევან არახამია და სხვებიც... ყველამ ვიცოდით, რომ ჩვენ მსოფლიოში უმაგრესი ქალი მოჭადრაკეები გვყავდა და მიუხედავად იმისა, რომ მათი გამარჯვებები უმეტესწილად საბჭოთა კავშირის კუთვნილება ხდებოდა, ეს ჩვენი ქვეყნის ყველა მოქალაქეს დიდი სიამაყით აღავსებდა, რადგან იყო უპირველესი – ეს უკვე განსაკუთრებული გრძნობაა!

10:49 | 26 აპრილი, 2015

ახალგაზრდა თაობის აღზრდას ძველ სპარტაში სახელმწიფოებრივი მნიშვნელობა ჰქონდა. სპარტის განათლების სისტემა ეფუძნებოდა მოქალაქე-მეომრის აღზრდას. ყურადღება ექცეოდა ჯარისკაცის ფიზიკურ განვითარებას. მასში მორალური თვისებების – ერთგულების, ამტანობისა და გამძლეობის განვითარებას.

10:59 | 23 აპრილი, 2015

“უკეთუ ერთი მოსისხარი შემოვიდეს მიწასა შენსა ზედა, მას მოჰყვება მრავალნი, რამეთუ მტერი იგი ლაღობს სატანჯველითა ქუეყნისა და უკეთუ არღარაა ბრძოლა, არღარაა იმედი გამარჯვებისა”.

10:36 | 19 აპრილი, 2015

ობიექტურად რომ ვთქვათ, გაწიე-გამოწიე, ეგვიპტელი მოჰამედ სალაჰი ერთი ჩვეულებრივი, ცხენივით მორბენალი ჩია ტანის ფეხბურთელია, რომელიც ყველამ კარგად ვიცით, რომ დიდ ვარსკვლავთა შორის სახელის დამკვიდრებაზე ალბათ ვერც კი იოცნებებს.

11:10 | 16 აპრილი, 2015

ეს ახლაა, დავით აღმაშენებელს რომ მთელი საქართველო აღმერთებს და წმინდანადაც კი გამოაცხადეს. დავითის თანამედროვეების გარკვეულ ნაწილს კი აღმაშენებელი სძულდა და ამას მაშინდელი მთავრების მეფისადმი დამოკიდებულებაც ნათლად ცხადყოფს.

13:45 | 09 აპრილი, 2015

ისტორია გვარიგებს, წარსულ შეცდომებზე უნდა ვისწავლოთ, მაგრამ ქართულ სპორტში არსებული სხვადასხვა დაპირისპირებების ისტორია კი გვასწავლის, რომ მართალი და მტყუანი არ არსებობს, რადგან მართალი ხშირად მტყუანის გაგრძელებაა, მისი არჩეულია, მისი დაფრთიანებულია, მისი მხარდაჭერილია, ტაშდაკრულია და გარმონგაწელილია. ჰოდა, მთავარი უბედურებაც ესაა...

10:20 | 05 აპრილი, 2015

საქართველოში დაბადება უკვე ბევრ რამეს ნიშნავს. ამ ქვეყანაში გაჩენისთანავე ყველანი იმდენი უცნაური და უსამართლო რამისთვის ვართ განწირული, მეეჭვება სხვაგან სადმე იყოს ამდენი საფიქრალი და სათავცემო ამბები. არადა, ისიც ხომ კარგად ვიცით, რომ თავისით აქამდე ჯერ არაფერი გაკეთებულა და არც გაკეთდება.

20:18 | 02 აპრილი, 2015

ერთი კვირის წინ, მონტენეგროში რუსეთის ნაკრებს აგინეს, ბოთლები დაუშინეს, დამამცირებელი შინაარსის შემცველი პლაკატები გამოუკრეს და როგორც იტყვიან, თავზეც გადაუარეს. აკინფეევის თავში მოხვედრილი ბოთლი იქით იყოს, მაგრამ რუსეთის ნაკრები სხვათაგან ზიზღსა და რბილად რომ ვთქვათ ნაკლებად თბილ დამოკიდებულებას უკვე ისე მიეჩვია, რომ როგორც ერთი რუსი ბლოგერი ნახევრად ხუმრობით წერს, ზიზღი რუსი ფეხბურთელების თანმდევი რამ გახდა.

10:36 | 29 მარტი, 2015

იცით, რატომ დამარცხდა უძლეველი რომის არმია ჯერ გოთებთან და შემდეგ ტევტონებთან? იმიტომ, რომ რომაელებმა საკუთარი უძლეველობა სისხლხორცეულად ირწმუნეს და წარმოუდგენელი ეგონათ, “ვიღაც გერმანელებთან” ბრძოლის წაგება.

10:57 | 26 მარტი, 2015

სამი რამ გვიყვარს ქართველებს ყველაზე მეტად: თავის გამოჩენა და მუდმივად ყურადღების ცენტრში ყოფნა, ყველაფრის გათეატრალება და უღირსი ხალხის ლამის ეროვნულ გმირებად და “უცოდველ კრავებად” გამოცხადება.

11:10 | 22 მარტი, 2015

პირთამდე გაძეძგილი ტრიბუნები, ემოციების კულმინაცია, მსაჯის სასტვენი, გამორბენი, დარტყმა დააა.... ბურთი ჰაერში აფრინდა და ასცდა კარს, რასაც იტალიელების საშინელი გმინვა და ბრაზილიელთა სიხარულის ყიჟინა მოჰყვა. ამ სანახაობით პირდაფჩენილი იანკები კი ერთმანეთს გაკვირვებულები უყურებდნენ – ნუთუ ეს ყველაფერი მათთან ხდებოდა, ნუთუ ეს რეალობა იყო...