11:50 | 13 აგვისტო, 2018

არასოდეს დამავიწყდება 1999-2000 წლის საფეხბურთო სეზონი. კონკრეტულად კი 2000 წლის წლის გაზაფხული იყო, როდესაც ფლორენციის “ფიორენტინას“ ლეგენდარულმა შემტევმა, არგენტინელმა გაბრიელ ომარ ბატისტუტამ “მილანთან“ შეხვედრაში ყოვლად უცნაურ ვითარებაში მძიმე ტრავმა მიიღო (მატჩი ფრედ 0:0 დასრულდა) და ფლორენციული კლუბი ასე გამოეთიშა მისთვის მეტად ისტორიულ - იტალიის ჩემპიონობისათვის გაჩაღებულ მარათონს. საბოლოო ჯამში “იები“ საჩემპიონთალიგო ოთხეულში ძლივს შევიდნენ და ფლორენციელთა დიდი ოცნებებიც დასრულდა.

15:40 | 05 აგვისტო, 2018

ის იწვა იზარმაზარ სარწეველა საწოლში, ხაშურელთაქმნილ ჰამაკზე ლამის ორჯერ დიდში, სარწევლა სარეცელის გვერდით თითქმის ძირამდე ჩაცლილი ვისკის ბოთლი მოედგა და თვლემდა. როგორც მრავლისმნახველსა და მრავალჭირმომთმენ კაცს შეეფერება, ძილიც ფრთხილი ჰქონდა და ეს ჩათვლემილი კაცი ოკეანიდან წამობერილ ცხელ ნიავს გამოყოლებულ ბუზებს გასაკვირველი ზუსტი ინსტიქტით იგერიებდა. ეჰ, რა ინსტიქტი ქონდა ერთ დროს... რა დიდებული გრძნობა იყო საკუთარ ნიჭსა და ინსტიქტებზე აყოლა! დიდი გამარჯვებებიც ხომ სწორედ აქედან იწყებოდა. ნეტა სად გაქრა ის ძველი თავდაჯერება, ის დიდებული თვითრწმენა?!...

11:52 | 22 ივლისი, 2018

ნარკომანია და ალკოჰოლიზმი ჩვენი ეპოქის ერთ-ერთი მთავარი პრობლემა რომაა - ამაზე ალბათ ყველა ვთანხმდებით. ალბათ იმაზეც ვთანხმდებით, რომ ამ სენით დაავადებულ ადამიანებს მიყურისძირება კი არა, დახმარება და თანადგომა სჭირდებათ და ცნობილი ამბავია, რომ რეაბილიტაციისათვის სპორტი ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალებაა და სპორტს შეუძლია ბევრად უფრო გაუმარტივოს და შეუმსუბუქოს ადამიანს გადალახვის პროცესი, ვიდრე ნათესავ-ახლობელ-მეგობრების არაფრისმომტან შეგონებებს.

12:49 | 16 ივლისი, 2018

კილიან მბაპე მომავალია. ფეხბურთის. საფრანგეთის. სპორტის. მაგარი ბიჭი მაგარი ფეხებით.

12:48 | 15 ივლისი, 2018

დღეს საღამოს მოსკოვში ფეხბურთის ქომაგებისათვის ის მოხდება, რასაც ყოველ ოთხ წელიწადში ერთხელ ელიან და ელაციცებიან. რომელი საფეხბურთო ნაკრების თავგადაკლული ქომაგიც არ უნდა იყო, მსოფლიოს ჩემპიონატის ფინალი ის მატჩია, რის ნახვასაც ყველა აუცილებლად თვლის. ანდა ფეხბურთის გულშემატკივრებს საერთოდ არც უნდა ვახსენებდე, როდესაც მუნდიალის ფინალს ისინიც კი უყურებენ, რომლებიც ფეხბურთისაგან მოშორებით დაყუდებულან.

13:35 | 11 ივლისი, 2018

„იუვენტუსი“ შეიცვლება. „იუვენტუსი“ უკვე შეიცვალა. „იუვენტუსი“ სანდო, ეკონომ-კლასის „ფიატიდან“ ახალ მონსტრზე გადაჯდება. იტალიამ მიიღო მომავალი.

15:23 | 08 ივლისი, 2018

მსოფლიოს საფეხბურთო ჩემპიონატების ჩატარების უფლების მოპოვებას სხვადასხვა ქვეყნის მთავრობა შესაძლოა სხვადასხვა მიზნებით და ინტერესებით ცდილობდეს. ზოგან უმთავრესად ფინანსურ მოგებას თვლიან და ჩემპიონატს წმინდა მარკეტინგული თვალით უყურებენ. ზოგან მასპინძლობის სურვილი მხოლოდ პოლიტიკური მიზნებითაა ნაკარნახევი და არის და ადრეც იყო არაერთი შემთხვევა, როდესაც სხვადასხვა ქვეყნის ტირანულმა რეჟიმებმა მუნდიალები საკუთარი ხელისუფლების გასამყარებლად, მასებზე ზეგავლენის მოსახდენად და საერთაშორისო საზოგადოების თვალში ლეგიტიმურობის გასაზრდელად გამოიყენეს.

13:51 | 01 ივლისი, 2018

- ბევრი კი იძახეს, გამეორებების სისტემის დანერგვა ფეხბურთს ავნებსო, მაგრამ ავნო კი არა, აგერ ყველა კმაყოფილია ამ გამეორებებით. მსაჯებიც ხომ ხედავ ცოტა აზრზე მოვიდნენ და ისეთ შეცდომებს აღარ უშვებენ - ადრე რაც იყო.

14:27 | 24 ივნისი, 2018

ფეხბურთი არამხოლოდ სიხარულია. ფეხბურთი ფიქრის, განსჯისა და გულისხეთქვის თამაშიცაა და ეს ყველაზე კარგად მიმდინარე მსოფლიოს ჩემპიონატზე ჩანს. საფიქრალი და სადარდებელი კი ყველას თავისი აქვს და რამდენიც არ უნდა მოვინდომოთ, ერთმანეთთან ვერ დავაკავშირებთ არგენტინელი ქომაგების ფიქრებს ისლანდიასთან მატჩისას და გერმანელი გულშემატკივრების ცრემლებს მექსიკის ნაკრებთან დამარცხების შემდეგ.

13:34 | 17 ივნისი, 2018

საფეხბურთო მუნდიალი უკვე რამდენიმე დღეა დაიწყო და საფეხბურთო მსოფლიოში ბევრს ქომაგს კიდევ არ სჯერა, რომ ფიფამ ეს მნიშვნელოვანი მისია ისეთ ქვეყანას მიანიჭა, როგორიც რუსეთია და ამის გამო მოხდა ისე, რომ ფეხბურთის მრავალ ტრფიალს უბრალოდ ხალისიც კი დაეკარგა არამხოლოდ რუსეთში წასვლის, არამედ ტელევიზორის ჩართვისაც კი. არადა, მუნდიალი ხომ მხოლოდ 4 წელიწადში ერთხელ იმართება!

12:49 | 10 ივნისი, 2018

რომ არა ჩვენი საამაყო ფალავნის, უკვე დიდი ოძეკის, ლევან გორგაძის, - ტოჩინოშინის წარმატება, საქართველოში სუმოს ასეთი პოპულარიზაცია ალბათ კიდევ დიდი ხნის მანძილზე შეუძლებელი იქნებოდა. მიუხედავად იმისა, რომ ქართველი სუმოისტები იაპონურმა სპორტულმა საზოგადოებამ ჯერ კიდევ გასული საუკუნის 90-იანი წლებიდან გაიცნო, ფაქტია, რომ ასეთი დიდი მიღწევები რაც ლევანს ქონდა, სხვა ქართველ სუმოისტებს ოცნებად დარჩათ და სწორედ ამის გამოძახილია ის, რომ უკანასკნელ პერიოდში ბევრმა მშობელმა გადაწყვიტა თავისი შვილი სუმოთი დაეინტერესებინა.