სანამ კერძის მომზადებას დაიწყებდეთ, პირველ რიგში უნდა გაითვალისწინოთ წელიწადის დრო და ინგრედიენტების ხარისხობრივი მაჩვენებელი. ამიტომ, ”ინგრედიენტებს” პირველ ყოვლისა ვუსინჯავთ ფეხებს, მომზადების დონეს, განწყობას და მხოლოდ ამის შემდეგ შეგვიძლია შევუდგეთ საქმეს.
გაითვალისწინეთ, რომ ეს გერმენული კერძი განსაკუთრებულად ზამთარში, უპირატესად კი თებერვლის თვეში უნდა დაიგემოვნოთ. ამიტომ, რაკი თებერვალი სუსხიანია, კარგს იზამთ, თუკი მის მომზადებას ინგლისში სცდით. ბრიტანული თებერვალი ალბათ ყველაზე ნათლად წარმოაჩენს კერძის კულინარიულ ღირსებებსა და გემურ კეთილშობილებას.
თავიდან ვიღებთ ოდნავ პილპილმოყრილ ნოიერს, რომელსაც ქვაბში შესაძლებელია დაუჭრელად მივუჩინოთ ადგილი. ამის შემდეგ დგება ფილიპ ლამის დრო, რომელიც შესაძლებელია ცოტა შემჭკნარი იყოს, მაგრამ კარგმა კულინარმა უნდა იცოდეს, რომ ხშირად შემჭკნარი ფილიპ ლამი უფრო გემრიელი და სასარგებლოა, ვიდრე სრულიად ქორფა და ხასხასა. გაითვალისწინეთ, რომ ფილიპ ლამი ბევრი არ უნდა მოგვივიდეს, თორემ შესაძლებელია კერძი დაგვიმწაროს. სანამ ფილიპ ლამს ჩავყრით, პარალელურად ტაფაზე უნდა ავაშიშხინოთ თხლად დაჭრილი, ერთმანეთში არეული ერთი სუფრის კოვზი ვან ბუიტენი და ნახევარი ჩაის ჭიქა ალაბა. სასურველი და აუცილებელია, რომ ალაბა ლათინური ამერიკიდან იყოს ჩამოტანილი. თუმცა, ევროპული წარმოშობის ალაბებსაც არა უშავს. ამ შემთხვევაშიც ინგრედენტების ზომისა და ხარისხის გათვალისწინება გვმართებს. მაგალითად, ყოფილა შემთხვევები, როდესაც ვან ბუიტენის უზომო რაოდენობას, ადამიანები დაუმწამლია. კარგმა კულინარმა ყველაფერი პირველ რიგში თვალზომით უნდა გააკეთოს!
თუკი სახლში ფრენკ რიბერი არ მოგეპოვებათ, შეგიძლიათ მის ნაცვლად არიენ რობენი გამოიყენოთ. მსოფლიოში ცნობილი კულინარების აზრით, ამ ინგრედიენტების ერთმანეთთან ჩანაცვლებამ შესაძლებელია კერძი მრავალფეროვანი და საინტერესო გახადოს. მაგრამ, აუცილებლად უნდა იცოდეთ, რომ რობენიცა და რიბერიც ქვაბის ცენტრში უნდა ჩააწყოთ, რათა პირველი წამოდუღების დროს, მათი გემური თვისებები მთელს კერძს თანაბრად გადასწვდეს. წლების მანძილზე ესპანელ კულინარებს უპატიებელი შეცდომები მოსდიოდათ და არიენ რობენს ქვაბში იბრაჰიმ ბასავით ჩაათხლეშდნენ ხოლმე, რაც კერძის ხარიხსზე არასასურველად აისახებოდა.
გასაგებია, რომ მიულერი და შვაინშტაიგერი  საკმაოდ ძვირადღირებული ინგრედიენტებია და ყველას არა აქვს მათი შეძენის საშუალება. მაგრამ, თუკი ამ გერმანული კერძის მომზადება გაქვთ გადაწყვეტილი, უპირველეს ყოვლისა მიულერი და შვაინშტაიგერი უნდა მოიმარაგოთ და რაც შეიძლება დიდი რაოდენობით. თუ აღნიშნული ინგრედიენტები არ გაგაჩნიათ, მაშინ გირჩევთ, რომ საერთოდ ნუ მოჰკიდებთ ხელს აღნიშნული კერძის მომზადებას. მიულერიცა და შვაინშტაიგერიც ბლომად უნდა დავკეპოთ და ქვაბში იმდენი ჩავყაროთ, რომ ორივე ინგრედიენტი კერძს მთლიანად გაუჯდეს და მკვეთრად გამოხატული გემო მისცეს. განსაკუთრებით კი შვაინშტაიგერი არ უნდა დაინანოთ. აღსანიშნავია, რომ ბრიტანელ კულინარებს ძალიან არ უყვართ შვაინშტაიგერის გემო, მაგრამ, კუნძულელი გურმანები განსხვავებული გემოვნების ხალხია და ამ საკამათო საკითხზე, მოდით, ნუ შევჩერდებით.
როდესაც კერძი დუღილს დაიწყებს, ამის შემდეგ დგება კროოსისა და მანჯუკიჩის ჯერი. ოღონდ იცოდეთ, რომ კროოსი წამოდუღებისთანავე უნდა მოაყაროთ კერძს, მანჯუკიჩი კი სულ ბოლოს. დუღილის პროცესში, იმედია, მიულერი საჭმელს თავის გემოსაც მისცემს და ბოლო მორევის დროს, ცოტა მარიო გომესსაც თუ ჩაამატებთ, შესაძლებელია უგემრიელესი ვახშამი უკვე მომზადებულად ჩათვალოთ.
კერძი აუცილებლად უნდა მიირთვათ ცხლად და კარგს იზამთ, მაგიდაზე ქვაბითვე თუ გაიტანთ. როგორც ამ კერძის შექმნელი, ცნობილი კულინარი, ევროპელ კულანართა გილდიის წევრი, ბატონი იუპ ჰაინკესი გვირჩევს, კერძს ძალიან მოუხდება ბრიტანული მუქი ლუდები. ასეთი ლუდები ირლანდიის გარდა, ლონდონშიც იხარშება. მიუხედავად იმისა, რომ ლონდონელებს ეს კერძი როგორც უკვე ვთქვით - არ უყვართ, ფაქტია, რომ ბრიტანული ლუდის გარეშე კერძს გემო დაეკარგება. მთავარია იცოდეთ, რომ აღნიშნული კერძი ზომიერად უნდა მიირთვათ, რადგან კერძი საკმაოდ მძიმეა და ბევრის ჭამა შეიძლება სანანებელი გაგიხდეთ.