ბრატისლავის „სლოვანის“ ვებგვერდზე საქართველოს ნაკრების კაპიტან, გურამ კაშიასთან ვრცელი ინტერვიუ გამოქვეყნდა, რომელიც არა მხოლოდ სლოვაკურ გუნდს, არამედ ევრო 2024-ზე საქართველოს ნაკრების თამაშსაც ეხება.

- გურამ, როგორ აღწერდით იმ მომენტებს, რაც განიცადეთ ბოლო ერთი თვის განმავლობაში?

- როგორც საუკეთესო პერიოდი ჩემს კარიერაში. ვამაყობ საკუთარი თავით და კიდევ უფრო მეტად ვამაყობ ჩემი ქვეყნით. ეს იმაზე ძლიერი გრძნობაა, ვიდრე ბავშვობაში წარმომედგინა. ვფიქრობდი, რომ ჩემს ასაკში უკვე მქონდა ყველა შესაძლო გამოცდილება, მაგრამ ევროპის ჩემპიონატი იყო რაღაც ახალი. მთელი საქართველო იმ დღეებში ერთად და ერთიანი იყო, რასაც ახლა მსოფლიოში ხშირად ვერ ნახავ. მთელი ერი ერთსა და იმავე გვერდზე იდგა, ის ენერგია, რომელიც ჩვენ შევქმენით ქვეყანაში და გუნდში ჩემს კარიერაში ერთ-ერთი უდიდესი წერტილია. ახლა ყველაფერი, რაც ფეხბურთის გამო გავიღე, დამიბრუნდა. ყველა სპორტსმენს სწყურია ასეთი მომენტები.

- ევროპის ჩემპიონატს უფრო ახლოს მივხედავთ, ოღონდ ჯერ „სლოვანზე“ ვისაუბროთ. მცირე შესვენების შემდეგ კლუბში გასულ ორშაბათს დაბრუნდით და სტრუგებთან პირველ მატჩში სასტარტოში ითამაშეთ. როგორ?

- ფეხბურთზე ვარ დამოკიდებული. ნაკრების თანაგუნდელებს, ალბათ, ჯერ კიდევ აქვთ არდადეგები, მაგრამ დასვენება არ მინდოდა. ბედნიერი ვარ აქ, ფეხბურთში, სტადიონზე. ჩემთვის ფეხბურთი ნამდვილად არის დამოკიდებულება და ეს ჩემი წარმოსახვითი შვებულებაა, ყოველი წამით ტკბობა. არ მინდა სახლში ჯდომა, არ მომწონს. მადლობელი ვარ იმისთვის, რაც მაქვს და ფეხბურთს რომ ვთამაშობ. მინდოდა თამაში. მეტი დასვენება რომ დამჭირდეს, მწვრთნელს ვთხოვდი, მაგრამ ჩემი სურვილი იყო, რაც შეიძლება მალე დავბრუნებულიყავი „სლოვანში“ და მეთამაშა იმ მნიშვნელოვან მატჩებში, რაც ამჟამად გვაქვს.

- კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი მატჩი იქნება ოთხშაბათს ჩემპიონთა ლიგის საკვალიფიკაციო ეტაპის პირველი ეტაპის განმეორებითი თამაში სტრუგაში. რა უნდა გავაკეთოთ, რომ საშინაო გამარჯვების შემდეგ, მომდევნო ეტაპზე გავიდეთ?

- უნდა გავაუმჯობესოთ თამაშის დისციპლინა და ორგანიზებულობა. მჯერა, რომ ეს პირველი მატჩის შემდეგ ვისწავლეთ. ჩემი ერთ-ერთი ამოცანაა გუნდის ზურგიდან ორგანიზება და პირველ შეხვედრაში ეს არც ისე კარგად გამომდიოდა. ამის სანაცვლოდ ჩვენ გვინდა გავაუმჯობესოთ. ვიცით, რომ ჩრდილოეთ მაკედონიაშიც ალბათ ცხელი ამინდი იქნება, მაგრამ ეს არ გვაინტერესებს, ორივე გუნდისთვის იგივე იქნება. ჩვენ ვიღებთ ამ გამოწვევას და გვსურს წარმატებას მივაღწიოთ.

- თქვენ „სლოვანთან“ არაერთი დიდი ევროპული მატჩი ითამაშეთ, ბოლო დროს საქართველოსთან ერთად ესპანელებს, პორტუგალიელებს, ჩეხებსა და თურქებს დაუპირისპირდით. შეიძლება ამ მატჩების შედარება ტემპით ან სირთულით?

- მართლაც, ევროთასებზე და ევროპის ჩემპიონატზე უფრო მაღალი დონეა, უფრო მეტი მოთხოვნაა, ვიდრე, მაგალითად, შიდა ლიგა მოითხოვს. თუ ერთ შეცდომას დაუშვებთ, მაშინვე დაისჯებით. ისეთ დონეზე, როგორიც ევროპის ჩემპიონატია, ადვილად ეგუები იმას, რომ შეცდომა არ შეიძლება. თუმცა ფიზიკურად ის ძალიან ჰგავს ნებისმიერ სხვა მატჩს. ევროზე ვირბინე, ვთქვათ, 10 კილომეტრი ერთ მატჩში, ლიგაში ეს შეიძლება იყოს საშუალოდ 10,5 კილომეტრი, ასე რომ ძალიან ჰგავს. მთავარი განსხვავება ისაა, რომ ყველა შეცდომისთვის ძვირს გადაიხდით.

- ევროპის ჩემპიონატზე ინდივიდუალურ მატჩებს როგორ გაიხსენებდით?

- თურქეთთან პირველი წაგების შემდეგ დავიწყეთ იმის დაჯერება, რომ ნებისმიერს შეგვიძლია მოვუგოთ, რადგან შედეგის მიუხედავად, შესანიშნავად ვითამაშეთ. ჩეხებთან სტანდარტულ სიტუაციებში ვიტანჯებოდით, მაგრამ მეკარემ გადაგვარჩინა და ბოლოს 100%-იანი მომენტით მოგება შეგვეძლო. პორტუგალიასთან მატჩი, ეს იყო „ყველაფერი ან არაფერი“. დაუჯერებელი ეიფორია იყო პორტუგალიელებთან ტრიუმფის შემდეგ. წარსულში მქონდა მსგავსი მომენტები, როგორიცაა ჰოლანდიაში თასის ფინალის მოგება ან ნაკრებში გამარჯვება, მაგრამ ეს უფრო ზეწოლის მოხსნას ეხებოდა. ახლა ადრენალინისა და ბედნიერების მოზღვავება იყო, მე უბრალოდ მინდოდა სიამოვნება მიმეღო ჩემს თანაგუნდელებთან და გულშემატკივრებთან ერთად, რომლებიც საოცრად გვიჭერდნენ მხარს. ავსებდნენ ტრიბუნებს და სამაგალითოდაც იქცეოდნენ, სტადიონიც კი დაასუფთავეს და დიდი შთაბეჭდილება დატოვეს.

- როგორი იყო კრიშტიანუ რონალდუს წინააღმდეგ თამაში?

- მშვენიერი (იღიმის - რედ). ეს იყო დამატებითი მოტივაცია, როცა შეგიძლია იბრძოლო იმ ფეხბურთელთან, რომლითაც დიდი ხანია აღფრთოვანებული ხარ და დიდი ხანია ის საუკეთესოა მსოფლიოში. უშუალოდ მოედანზე, უკვე ძირითადად იმაზე ვიყავი კონცენტრირებული, რომ მას ჩვენ წინააღმდეგ წარმატებისთვის ვერ მიეღწია და არა იმაზე, თუ ვინ იყო. ვთამაშობდი ჩემი ქვეყნისთვის და ეს იყო ერთადერთი, რაც მნიშვნელოვანი იყო.

- მერვედფინალში ესპანელებთან დამარცხდით, რომლებიც საბოლოოდ ევროპის ჩემპიონები გახდნენ...

- როცა ესპანელებმა ფინალი მოიგეს, სახეზე ღიმილი მქონდა, რადგან მერვედფინალის შემდეგ ვვარაუდობდი, რომ ჩემპიონები გახდებოდნენ. განსხვავება მათსა და სხვებს შორის დიდი იყო. კედელთან შეჯახებას ჰგავდა, მათთან თამაში თითქმის შეუძლებელია. ისინი ბევრად უსწრებდნენ სხვებს და შესანიშნავად ითამაშეს.

- როდესაც სლოვაკეთი პირველად გავიდა მთავარ ტურნირზე, ეს ასევე ნიშნავდა კარის გაღებას ჩვენი ფეხბურთელებისთვის ევროპის საუკეთესო კლუბებში. შეიძლება თუ არა ქართულ ფეხბურთს მსგავსი რამ განიცადოს და რას გვეტყვით, როგორ აღნიშნეთ თქვენ და ხალხმა წარმატება ევროზე?

- რა თქმა უნდა, მჯერა, რომ ამან შეიძლება კარი გაუღოს სხვა ქართველებს. ახალგაზრდა ფეხბურთელებმა საგრძნობლად გაიუმჯობესეს პროფესიონალიზმი და ხარისხი. წინსვლისთვის მათ საზღვარგარეთ თამაში სჭირდებათ, ამიტომ მჯერა, რომ კლუბები შეამჩნევენ მათ. რაც შეეხება ზეიმს, სახლში დილის ხუთ-ექვსზე ჩავედით. მიუხედავად ამისა, ხალხი გველოდა აეროპორტში, ჩვენს ავტობუსს მოჰყვებოდნენ და შეძახილები ისმოდა. მეორე დღეს თბილისში ღია ავტობუსის ტური გვქონდა და 100 000-ზე მეტი ადამიანი მოვიდა. 35 დღე ერთად ვიყავით საწვრთნელ ბანაკში, სადაც დღეები ერთნაირი იყო და თითქმის ერთსა და იმავე საჭმელს ვჭამდით, მაგრამ მაინც შესანიშნავი და საოცარი გამოცდილება იყო.

- ამან ნათლად დაამტკიცა, რომ ნამდვილად არასდროს არ უნდა დანებდე და დიდი მომენტები შეიძლება დადგეს შენს კარიერაში...

- მაქვს გეგმა, რომელიც უნდა დავიცვა. თუ შეცდომას დაუშვებთ ან წააგებთ, უნდა აიღოთ მისგან რაღაც და გაიგოთ მიზეზი, თუ რატომ მოხდა ეს. თუ ამას გაიგებთ, შეგიძლიათ თავიდან აიცილოთ კიდევ ერთი შეცდომის დაშვება მომავალში, იზრდებით როგორც ადამიანი და როგორც ფეხბურთელი. უპირველეს ყოვლისა, თქვენ უნდა დაიცვათ გეგმა, გჯეროდეთ საკუთარი თავის და წარმატება მოვა.

- „სლოვანს“ ახალ კონტრაქტზე დათანხმდით და მეოთხე სეზონს გაატარებთ აქ...

- „სლოვანში“ ბედნიერი ვარ და ეს მწვრთნელსაც და კლუბის ხელმძღვანელობასაც გამოვუცხადე. აქ თავს მშვენივრად ვგრძნობ, ვერ დავინახე წასვლის მიზეზი. მინდა ისევ დავეხმარო გუნდს და მოუთმენლად ველოდები ახალ სეზონს.