საქართველოს ნაკრები დღეიდან ავსტრიაში ევროპის ჩემპიონატისთვის მზადებას იწყებს. ნაკრების ფეხბურთელების ნაწილი დღეს თბილისიდან გაემგზავრა ავსტრიაში და გაფრენამდე მათ კომენტარებიც გააკეთეს.
ბუდუ ზივზივაძე: „პლეი-ოფების შემდეგ ყველა ფეხბურთელი თავის კლუბებში ძალიან კარგად თამაშობდა, ძალიან თავისუფლად და თვითდაჯერებული იყო, რაც მნიშვნელოვანი იყო ამ პერიოდისთვის. გუნდში ძალიან ამაღლებული განწყობაა, როგორც ყოველთვის ერთმანეთის ნახვა გვიხარია, ბედნიერი ვართ და ამ ისტორიული ევროპის ჩემპიონატისთვის მზადებას ვიწყებთ. გუნდში საბრძოლო განწყობაა და ყველაფერს გავაკეთებთ, რომ გერმანია თავაწეულებმა დავტოვოთ. არა მარტო მე ვარ კარგ ფორმაში, რაც გუნდისთვის კარგია, რადგან ატმოსფერო კიდევ უფრო უკეთესი იქნება, ვიდრე აქამდე იყო“.
ოთარ კიტეიშვილი: „რა თქმა უნდა, განწყობა კარგია. პირველად ვთამაშობთ ევროპის ჩემპიონატზე, ყველას გვიხარია ერთმანეთის ნახვა და ის სიხარული, რაც 26 მარტს გვქონდა, განახლდა. თუმცა, აუცილებელია ამ მატჩებისთვის კარგად მომზადება და მაქსიმალურად გამოვიყენებთ ამ პერიოდს. რა თქმა უნდა, ამხანაგური მატჩი ძალიან მნიშვნელოვანია დიდი ტურნირის წინ და გამოვიყენებთ“.
ზურიკო დავითაშვილი: „სადებიუტო ევროპის ჩემპიონატზე მივდივართ და საოცარი ემოციებია. ასეთი განწყობით არასდროს შევკრებილვართ. პირველ რიგში, შედეგის მისაღწევად მივდივართ. რთულ ჯგუფში ვართ, მაგრამ ჩემი აზრით ყველაფერი გამოგვივა. ევროპის ჩემპიონატზე გასვლის შემდეგ ფორმაში შევედი და მიხარია, იმედია, ასე გავაგრძელებ და ჩემს ქვეყანას დავეხმარები ჩემი თამაშით. ამხანაგური თამაში ასეთ დროს მნიშვნელოვანია და წაგვადგება“.
გაბრიელ სიგუა: „რა თქმა უნდა, მოულოდნელი იყო ჩემთვის ნაკრებში გამოძახება, მაგრამ ამავდროულად წარმოუდგენლად გასახარი ამბავია, როცა გეძლევა შანსი, რომ ევროპის ჩემპიონატზე ითამაშო და შესაძლებლობები წარმოაჩინო. მე მაქსიმალურად მოვემზადე ფიზიკურად და მენტალურად, ვფიქრობ, რომ ჩემს მაქსიმუმს გავაკეთებ. „ბაზელში“ უფრო უკეთესი სიტუაცია იყო, გუნდი ჩემპიონთა ლიგაზე თამაშობდა, მაგრამ ვფიქრობ, მომდევნო სეზონში უკეთ ვითამაშებთ. ტრავმები მაწუხებდა, მაგრამ ბოლო დროს კარგად ვიყავი და ვფიქრობ, ფორმაში შევდივარ“.
საქართველოს ნაკრები სრული შემადგენლობით 2 ივნისის შემდეგ შეიკრიბება, ხოლო ევრო 2024-მდე 9 ივნისს, პოდგორიცაში, ჩრდილოეთ მაკედონიის ნაკრებს შეხვდება.
ევროპის ჩემპიონატის ჯგუფურ ეტაპზე საქართველოს ნაკრები 18 ივნისს დორტმუნდში, თურქეთს, 22 ივნისს, ჰამბურგში, ჩეხეთს, ხოლო 26 ივნისს გელზენკირხენში, პორტუგალიას დაუპირისპირდება.
კომენტარის გამოქვეყნებისთვის, გთხოვთ გაიაროთ ავტორიზაცია ან რეგისტრაცია
კომენტარი დაბლოკილია ცენზურის ავტომატური ბლოკირების მიერ, ის შეიძლება დაიშვას მოდერატორის მიერ
ბიჭებმა თავისის აზრი გამოხატეს უკვე, თითქმის ყველამ..მე ვფიქრობ ეხლა ცოდოები არიან ფსიქოლოგიურად, მათი მეტი ჩართულობა არაა საჭირო..პირიქით გაგვახარონ იქნებ კიდევ და ამით დამტკიცონ ხალხთან ერთად ყოფნა..
და ასევე ვფიქრობ, რომ ჯაბა შეეწირა უკვე თავის კომენტარს და მას 26 კაცში ყოფნა ეკუთვნოდა აუცილებლად..სამწუხაროა ძალიან
იმედია ვცდები, მაგრამ საქართველოში ასე უხეშად ავტორიტარიზმის დამყარება შეიძლება ცუდად აისახოს ყველა თავისუფლებისმოყვარე მოქალაქის მოტივაციაზე და მათ შორის სპორტსმენების სულისკვეთებაზე.
შეიძლება ის სპორტული შედეგები, რაც ბოლო დროს გვქონდა (საკმაოდ კარგი შედეგები გვაქვს ამ პატარა ქვეყნის პირობაზე) მინავლდეს და შეგვიმცირდეს.
ბაგი-რეი-ს
პასუხი მარტივია მეგობარო:
შინაარსზე აპელირებენ და მე რო არ ვთქვა, ვენეციის კომისიის დასკვნაც საკმარისია.
მაგრამ აქ ხო შინაარსი არაა მთავარი -- მთავარია ის, რომ დედამიწაზე თუ ვინმეა განვითარებული და წინწასული (სახელმწიფო, ინსტიტუცია, ა.შ.) აკრიტიკებს და მხოლოდ რუსეთი აქებს. თან ისინი აკრიტიკებენ, ვინც ჩვენ წარმოგვიდგენია რო ჩვენი დამცველი უნდა იყოს რუსეთისგან. და თან გვეუბნებიან რო ამ კანონით ჩემთან ვერ მიგიღებო.
თუ გვირჩევნია, რომ იმათმა არ მიგვიღონ, მაგრამ ეს კანონი გვქონდეს, გასაგებია მოტივი, მაგრამ სწორედ ესაა ღალატი, რადგან ჯერ კონსტიტუციაში გვიწერია რომ ყველაფერი (!) უნდა გავაკეთოთ ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციისთვის და მერე, თუ დასავლეთთან ვიჩხუბეთ, რუსეთისგან ვინ გვიცავს? და თუ რუსეთისგან არავინ დაგვიცავს, ვინმეს გონია, რომ ჩვენ რუსეთი არ შეგვეხება იმაზე მეტად, რაც უკვე შეგვეხო? ანუ ეს ხო პირდაპირ ნიშნავს რომ რუსეთთან პირისპირ მარტო უნდა დავრჩეთ? და ეს ვინმეს სწორად მიაჩნია?
მე გიჟი არ ვარ და სესაბამისად არც ომის მომხრე, მაგრამ უკრაინას და ზელენსკის რომ ნეგატიურ კონტექსტში ახსენებს ის ხალხი მერე მიდის და აღმაშენებლის სადღეგრძელოს სვამს. დავითის დროს იყო ომები (მას მერე რაც მონური მშვიდობა დაარღვია სხვათა შორის, ხარკის გაცემის გზით) და მსხვერპლი თუ იყო და სამღვდელოებასაც მიუჩინა მაშინდელს თავისი ადგილი, მაგრამ ახლა წმინდანია!
მოკლედ, ჩემი აზრით საკმარისი არგუმენტი მოვიყვანე და მართლა ვერ ვიგებ როგორ შეიძლება ეს ყველაფერი გაუგებარი იყოს? თუ რა თქმა უნდა დაინტერესებული არაა ვინმე.
და საერთოდ პასუხის სხვაგან ძიებას, აჯობებს შენით გააკეთო დასკვნა. უკვე აღვნიშნე, რომ ეს ის შემთხვევაა, როცა შინაარსში შესვლა და იურისტობა არაა საჭირო, ლოგიკაც საკმარისია.
ამ ბიჭებს წარმატებები, მაგრამ რა განწყობაზეა საუბარი იმის ფონზე, რაც ქვეყანაში ხდება?
შეიძლება ვინმეს კარგი განწყობა ქონდეს ახლა რამე მიზეზით?
მთავრობა ამბობს კარგია კანონიო, ოპოზიცია ამბობს ცუდიაო. მე ვკითხულობ, რატოა ცუდი ეს კანონიო, მაგრამ პასუხი ვერ მივიღე
პასუხი მარტივია მეგობარო:
შინაარსზე აპელირებენ და მე რო არ ვთქვა, ვენეციის კომისიის დასკვნაც საკმარისია.
მაგრამ აქ ხო შინაარსი არაა მთავარი -- მთავარია ის, რომ დედამიწაზე თუ ვინმეა განვითარებული და წინწასული (სახელმწიფო, ინსტიტუცია, ა.შ.) აკრიტიკებს და მხოლოდ რუსეთი აქებს. თან ისინი აკრიტიკებენ, ვინც ჩვენ წარმოგვიდგენია რო ჩვენი დამცველი უნდა იყოს რუსეთისგან. და თან გვეუბნებიან რო ამ კანონით ჩემთან ვერ მიგიღებო.
თუ გვირჩევნია, რომ იმათმა არ მიგვიღონ, მაგრამ ეს კანონი გვქონდეს, გასაგებია მოტივი, მაგრამ სწორედ ესაა ღალატი, რადგან ჯერ კონსტიტუციაში გვიწერია რომ ყველაფერი (!) უნდა გავაკეთოთ ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციისთვის და მერე, თუ დასავლეთთან ვიჩხუბეთ, რუსეთისგან ვინ გვიცავს? და თუ რუსეთისგან არავინ დაგვიცავს, ვინმეს გონია, რომ ჩვენ რუსეთი არ შეგვეხება იმაზე მეტად, რაც უკვე შეგვეხო? ანუ ეს ხო პირდაპირ ნიშნავს რომ რუსეთთან პირისპირ მარტო უნდა დავრჩეთ? და ეს ვინმეს სწორად მიაჩნია?
მე გიჟი არ ვარ და სესაბამისად არც ომის მომხრე, მაგრამ უკრაინას და ზელენსკის რომ ნეგატიურ კონტექსტში ახსენებს ის ხალხი მერე მიდის და აღმაშენებლის სადღეგრძელოს სვამს. დავითის დროს იყო ომები (მას მერე რაც მონური მშვიდობა დაარღვია სხვათა შორის, ხარკის გაცემის გზით) და მსხვერპლი თუ იყო და სამღვდელოებასაც მიუჩინა მაშინდელს თავისი ადგილი, მაგრამ ახლა წმინდანია!
მოკლედ, ჩემი აზრით საკმარისი არგუმენტი მოვიყვანე და მართლა ვერ ვიგებ როგორ შეიძლება ეს ყველაფერი გაუგებარი იყოს? თუ რა თქმა უნდა დაინტერესებული არაა ვინმე.
კანონები ფურცელზე ჩრდილო კორეაშიც კოხტად გამართული და საამოდ წასაკითხია.
მაგრამ რა მოტივაციის ხალხი აღასრულებს ამ კანონებს და საიდან მოაბამენ ქოთანს ყურს, აი ესაა მთავარი.
ფაქტია რომ მიიღებენ და მერე უკვე დრო გვაჩვენებს როგორც აამუშავებენ ამ კანონს და ზოგადად როგორი პოლიტიკური გაგრძელება მოჰყვება ამ ყველაფერს.
ვფიქრობ, ის ხალხი აბსოლუტურად მართალი აღმოჩნდება, ვინც დღეს აპროტესტებს ამ კანონს.
ჩემი აზრით, კანონის აღსრულების პრობლემა ექმნებათ სრულყოფილად, რადგან ხალხი არ ეყოფათ, რომ გამოიკვლიონ ყველაფერი. აგერ ორი თვეა თბილისის ქუჩებში დავდივარ და ერთი ძაღლიც არ მინახავს ალიყაფით. მიიღეს კანონი მაგრამ ვერ უზრუნველყოფენ მის რეალიზებას
რაც ძალაუფლების განმტკიცებისთვის სჭირდებათ, იმ კანონებს მშვენივრად აღასრულებენ.
თან ძაღლი გაცილებით ბევრია ამ ქვეყანაში, ვიდრე ენჯეოშნიკი )))
ვერ მთავრობა ამბობს რა მიზანი აქვს ამ ვითომ გამჭირვალობის კანონს. გარდა იმისა ყველა არასამთავრობო კომპანიებს, რომელთა უმრავლესობა საქართველოსთვის სასიკეთო საქმეს აკეთებს ( ჯანმრთლელობის დაცვის, სოფლის მეურნეობის, ინფრასტრუქტურის, გამათლების და სხვა სფეროში. რაც სახელმწიფო ბიუჯეტით არ ფინანსდება) ჩათვალო უცხო ქვეყნის ინტერესების გამტარებლად ანუ აგენტებად. და აარტყა სტატუსი აგენტი...უცხო ქვეყნის. შეეზღუდოთ საქმიანობა, და იმ სარგებლის მიღება რაც მიდიოდა ხალხამდე. ყველაფერი არ მიდიოდა ..ვინაიდან ბევრი სამთავრობო სამსახურის ხალხი იყო ჩართული ერთობლივ საქმეში..და ყველაფერი უბრალო ადამიანამდე არ აღწევდა. ხოდა რაც ნაკლები ეცოდინება ხალხს, რაც ნაკლები სარგებელი ექნება უფრო მეტად ბედნიერი და მხარდამჭერი იქნება ამ მთავრობის. ნუ დაახლოებით არქიფო სეთურის იდეოლოგიით.