რუსეთის საფეხბურთო ჩემპიონატი და განსაკუთრებით ჩემპიონატის ქვედა და კიდევუფრო ქვედა ლიგები ყველაზე ნათლად აჩვენებს ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყნებისსაფეხბურთო რეალობას და დიდი დაკვირვებაც არ უნდა იმის დანახვას, რომ ამ რეალობაში ქართველ, ან წარმოშობით ქართველ ფეხბურთელებს მნიშვნელოვანი, თუმცა გულსატკენად მნიშვნელოვანი ადგილი უჭირავთ.

მოდით ცოტა ხნით თავი დავანებოთ არსებულრეალობას ანუ იმას, თუ რა არის რუსეთი,როგორც სახელმწიფო ჩვენთვის, რა დაუშავებია,რას გვიშავებს ახლა და წარმოვიდგინოთ, რომ ეს ქვეყანა არის ნორმალური, დემოკრატიული, მეზობლებისადმი პატივისმცემელი სახელმწიფო, სადაც საბურთაოდ წასვლა ფეხბურთელისთვის განსაკუთრებული პრობლემა არაა. ასეთ წარმოსახვით და მოდელირებულ რეალობაშიც კი რუსეთის ჩემპიონატი არის ნამდვილი ჭაობი,რომელიც ფეხბურთელებს ჯერ თავისკენ იზიდავს, მერე თანდათან ითრევს და ბოლოს ნიჭიერ ტალანტად სახელდებული ბიჭის ნაცვლად ხელში გვრჩება ტიპი, რომელიც მენტალობითაც კი უკვე “იქაურია“ და რომელიც სათამაშო კლასის მხრივ ერთხელ და სამუდამოდ ჩარჩა ხაბაროვსკში, უფაში თუ ნოვოსიბირსკში.

როგორც დასაწყისში ვთქვი, რომ ჩავხედოთ რუსეთის საფეხბურთო პირველობის ქვედა ლიგებს, იქ იმდენი ქართული გვარის მქონე ფეხბურთელი დაგხვდებათ, შეიძლება ვერც კი დაიჯეროთ. მაგრამ განსხვავებით სხვა ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყნების წარმომადგენლებისა, ქართული გვარების მქონეთა უმეტესობა რუსეთის მოქალაქეა, რუსეთის პასპორტს ფლობს და რაც პირადად მე ყველაზე ძალიან მაწუხებს, მათმა აბსოლუტურმა უმრავლესობამ ქართული ენაც კი არ იცის.

ამ დაბალ ლიგებში ქართველების გარდა უხვად ნახავთ სომხებს, აზერბაიჯანელებს, შუააზიელებს, ბელორუსებს ბალკანეთის წარმომადგენელბსაც - კი. მაგრამ ამდენი რუსეთის მოქალაქეობამიღებული და უმეტეს შემთხვევაში მთლიანად გარუსებული ფეხბურთელი მეეჭვება სხვას ვინმეს ყავდეს. ნახულობ 18-19-20-22 წლის ქართული გვარის მქონე ბიჭების ბიოგრაფიებს და გული გეწურება. შეიძლება მათ მცირე ინტერვიუებსაც გადააწყდე ინტერნეტში და ადვილად ასკვნი, რომ გიორგი ჯიქიას მსგავსად ისინი უკვე აღარ არიან ქართველები. გვარი კი... გვარი არაფერს ცვლის. სამწუხაროდ...

აწუკვე რუსეთის საფეხბურთო ნაკრების მცველი გიორგი ჯიქია მაინც სულ სხვა მოვლენაა და მან ისეთი რამ იკადრა, რასაც იმედია ქართული წარმოშობის მქონე სხვა ბიჭები არ იკადრებენ.(ცხადია იმას ვგულისხმობ, ინტერვიუში რომ თქვა - მე წარმოშობით ქართველი კი არამეგრელი ვარ და ჩვენ სულ სხვა ხალხი ვართო) მაგრამ ეს ბიჭებიც ჯიქიას მსგავსად ჩვენი ეროვნული გუნდისთვის დაკარგულები არიან.დაკარგულები როგორც ჩვენი ნაკრებისთვისასევე საქართველოსთვისაც, რადგან მათი მენტალობა და მსოფმხედველობა სამწუხაროდ სწორედ რუსულია. ხოლო რას ნიშნავს ეს “რუსული მენტალობა“, ახალგაზრდებს შეგიძლიათ თქვენს ბაბუებს ჰკითხოთ და ისინი უკეთ აგიხსნიან. ისე, ასახსნელიც ბევრი არაფერია. გაიარეთ გორის ავტობანზე და მიხვდებით.