როგორც გაირკვა, 2021 წელს ჩინეთში გაიმართება ახალი ტურნირი: მსოფლიოს 24-გუნდიანი საკლუბო ჩემპიონატი, რომელმაც იდეაში უნდა შეცვალოს ფიფას კონფედერაციათა თასი.
აშკარაა, კონფედერაციათა თასი ვეღარ ამართლებს. ნათელი მაგალითი: წლეულს რუსეთში გერმანიამ სათადარიგო შემადგენლობა ჩაიყვანა.
ესპანური “ელ მუნდო დეპორტივოს” ცნობით, ჩემპიონატი 4 წელიწადში ერთხელ ზაფხულობით გაიმართება. 24 გუნდი 8 ჯგუფში განაწილდება, ანუ თითოში 3 გუნდი. გამარჯვებულები მეოთხედფინალურ წყვილებს შეადგენენ.
ამ 24 კლუბიდან 12 ევროპული იქნება, 5 - სამხრეთამერიკული, 2 - აფრიკული, 2 - აზიური, 2 - ჩრდილოამერიკული. კიდევ ერთ საგზურს კი გაითამაშებენ ოკეანეთის ჩემპიონი და რომელიმე კონფედერაციის წარმომადგენელი. შესაძლოა, ოკეანეთის წარმომადგენელი სულაც პირდაპირ დაუშვან ჩემპიონატზე.
როგორ შეირჩევიან გამსვლელები? მაგალითად, ევროპიდან გავლენ ჩემპიონთა ლიგის ბოლო ოთხი წლის გამარჯვებულები (2018, 2019, 2020, 2021), ამ ოთხი სეზონის ფინალისტები, კიდევ ოთხი კლუბი კი უეფას საკლუბო რეიტინგიდან აირჩევა. საბოლოო ჯამში, მაინც რეიტინგისკენ მივდივართ.
კომენტარის გამოქვეყნებისთვის, გთხოვთ გაიაროთ ავტორიზაცია ან რეგისტრაცია
იმედია, მომდევნო თამაშში უფრო უკეთესები ვიქნებით
კი ჯობია. ოღონდ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუკი წაგებიდან სწორ დასკვნებს გამოვიტანთ და ყოველ მომდევნო თამაშში უფრო უკეთესები ვიქნებით, ვიდრე წინაში.
აქ კი რა ხდება ? ბოლო სამ წელიწადში მეოთხედ შევხვდით შოტლანდიას და მცირედი წინსვლა მაინც მანახეთ, თუნდაც რომელიმე კომპონენტში.
წაგება ყოველთვის მტკივნეულია, თუმცა
8 თვე რომ არ ითამაშო, ნარდს ვერ ითამაშებ იმავე დონეზე და რაგბი კიდევ მეტად მოითხოვს რეგულარულ წვრთნას და თამაშს.
ჩემზე უკეთესად მწვრთნელები იყვიან თავის სიტყვას, როგოც ქომაგი კი დავამატებ რომ ბიჭებმა რაგბი ითამაშონ! რაგბი თამაშია, თან ჩვენი
წინ გამარჯვებებისაკენ!
მართალი ხართ ბატონო ლევან, ანგარიშში სხვაობა ასეთი არ იქნებოდა, აფრასიძე რომ არ გაესინბინებინათ, შეიძლება 1-2 ლელოთი ნაკლები დაედოთ ან მაინც ამდენი მიგვეღო. 80 ქულით გამარჯვებას კი სჯობს ასეთი თამაშები, მაგრამ 40 ქულით წაგება არ არის მისაღები შედეგი. დანარჩენი კიდევ მოედანზე დაგვიმტკიცეთ მომდევნო 4 თამაშში.