ყაზანის „რუბინის“ მთავარმა მწვრთნელმა ლეონიდ სლუცკიმ ფაბრიციო რომანოსთან პოდკასტში ხვიჩა კვარაცხელიას შესახებ ძალიან ვრცლად და სიღრმისეულად ისაუბრა. რუსმა სპეციალისტმა ყველაფერი დეტალებში ახსნა და აღნიშნა, რომ კვარაცხელიას თავისუფლად შეუძლია დიდი ფეხბურთელი გახდეს.
„კვარაცხელია ძალიან პატარა იყო, მე რომ „რუბინში“ მივედი. ჩემთვის ეს იყო ძალიან სერიოზული გამოწვევა. პირველივე ვარჯიშზე მივხვდი, რომ ხელში ალმასი ჩამივარდა, სულ რაღაც ხუთ წუთში მივხვდი და დროთა განმავლობაში გაირკვა, რომ, როგორც ნებისმიერ ნიჭიერ მოთამაშეს, მასაც, რა თქმა უნდა, ჰქონდა საკუთარი მახასიათებლები. მაგალითად, ჩემს პირველ ვარჯიშზე კვარაცხელია ერთ-ერთ მოთამაშეს შეეჯახა, ამის შემდეგ დაეცა და ტირილი დაიწყო. ალბათ ის ჩვენი საუკეთესო ფეხბურთელი იყო და სერიოზული ტრავმის შემეშინდა, მაგრამ ერთი წუთის შემდეგ ფეხზე ისე წამოდგა, თითქოს არაფერი მომხდარა! რა თქმა უნდა, მაშინვე შევწყვიტე ვარჯიში და ვუთხარი, რომ ასე არ შეიძლებოდა. ფეხბურთი მამაკაცების თამაშია. თუ ბიჭი ხარ და არა კაცი, ეს ცუდია.
თავიდან კვარაცხელია ტკივილს საერთოდ ვერ უძლებდა. ნებისმიერ კონტაქტზე ცრემლები მოსდიოდა. გარდა ამისა, მან არ იცოდა როგორ გამოეყენებინა თავისი საუკეთესო თვისებები. დრიბლინგს ყველა სიტუაციაში აკეთებდა, თავისუფალი სივრცე ჰქონდა თუ არა, წინ წავიდოდა თუ უკან, ერთი მეტოქე ჰყავდა მოსატყუებელი თუ ათი. და, რა თქმა უნდა, ცდილობდა თავიდან აეცილებინა კონტაქტი. ეს დიდი პრობლემაა ნებისმიერი კარგი დრიბლინგის მქონე მოთამაშისთვის, რადგან ასეთი მოთამაშე ფიზიკურ კონტაქტს ვერ აირიდებს. თუმცა მივხვდი, რომ ეს არის ჭერის გარეშე მოთამაშე. თუ ღმერთმა რამე მოგცათ, ამავდროულად რაღაც წაგართვათ - მოთმინება არ ჰქონდა, ტკივილს ვერ უძლებდა, სხვა ბევრი მინუსიც იყო.
კვარაცხელიას ინდივიდუალური მიდგომა სჭირდებოდა. ბევრი ვისაუბრეთ, ჩავატარეთ ინდივიდუალური ტაქტიკური გაკვეთილები. ვარჯიშიდან ვაგდებდი თუ ტირილს დაიწყებდა. მას ბავშვივით უყვარს ფეხბურთი. მისთვის ფეხბურთი დისნეილენდია. ასე რომ, თუ უსაფუძვლო მიზეზის გამო იტირებ, ჩვენ დისნეილენდში ვერ იმოგზაურებ. ეს იყო ძალიან დიდი სამუშაო და არა მხოლოდ მოედანზე. ის 100%-იანი ნიჭია. მამამისს ვიცნობ, ბევრს მუშაობდა მასთან, ბევრი ინდივიდუალური თვისება ჩაუნერგა. მაგრამ თუ ვსაუბრობთ ხასიათზე, ის უნდა შეცვლილიყო და მიხარია, რომ მჭიდრო კონტაქტი გვქონდა კვარაცხელიასთან, შესანიშნავი ურთიერთობა. ყოველი ვარჯიშის შემდეგ ერთად ვსაუბრობდით სხვადასხვა თემაზე - კონტაქტებზე, დაზიანებებზე, ტკივილზე, მოთმინებაზე, ხასიათზე.
დაცვითი უნარები? თუ ლუჩანო სპალეტის ჰკითხავთ ამის შესახებ ახლა, მისი პასუხის შემდეგ, გახსოვდეთ, რომ სამი წლის წინ ყველაფერი უარესად იყო. მას აბსოლუტურად არანაირი დაცვითი უნარი არ ჰქონდა. ახლა მას შეუძლია ზონაში თამაში, გადაადგილება, დარტყმაზე წასვლა. ახლა მის მიერ მიღებული თითქმის ყველა გადაწყვეტილება სწორი გადაწყვეტილებაა. ახლა სრულიად სხვა დონის მოთამაშეა. მას ვესაუბრები ყოველი თამაშის შემდეგ - ან ვუგზავნი მესიჯს, ან ვურეკავ და ვცდილობთ გავაანალიზოთ მისი თამაში. რა თქმა უნდა, ახლა მისი მწვრთნელი სპალეტია და მე არ ვერევი მის საქმეში. თუმცა, მხოლოდ დახმარებას ვცდილობ.
"რუბინში" პირველი წარმატებული სეზონის შემდეგ კვარაცხელიაზე ბევრი ჭორი გავრცელდა. და არა მხოლოდ ჭორები: ზოგიერთმა კლუბმა რეალურად გამოიჩინა ინტერესი. მაგრამ ის მაშინ არ იყო იაფი მოთამაშე. პირადად მე მგონია, რომ მისთვის ნორმალურ ფულს ვითხოვდით, მაგრამ, მართალი გითხრათ, ზოგიერთმა შეიძლება ჩათვალოს, რომ ეს უზარმაზარი თანხაა ახალგაზრდა ფეხბურთელისთვის, რომელსაც მხოლოდ ერთი კარგი სეზონი ჰქონდა. გარდა ამისა, მას არ ჰქონდა შთამბეჭდავი სტატისტიკა - ოთხი გოლი და სამი საგოლე გადაცემა. ვფიქრობ, ბევრ კლუბს ეჭვი ეპარებოდა, განსაკუთრებით ისეთებს, როგორიცაა „ტოტენჰემი“. ამ კლუბებს სჭირდებათ ფეხბურთელები, რომლებიც უკვე მზად არიან სასტარტო შემადგენლობაში მოსახვედრად და საკუთარი თავის წარმოსაჩენად. ვინმეს შეიძლება ეჭვი შეპარვოდა, რომ კვარა ამ კატეგორიას მიეკუთვნებოდა.
სხვათა შორის, რუსეთში, მაგალითად, იყო პრობლემა: მცველებმა უკვე იცოდნენ, რომ კვარაცხელიასთან უხეში თამაში შეეძლოთ, „ნაპოლიში“ კი ის დრიბლინგს აკეთებს, მცველები ყვითელ ბარათებს იღებენ და ეს სწორი მიდგომაა! ხალხი სტადიონზე იმისთვის მიდის, რომ უყუროს, არა მცველების, არამედ თავდამსხმელთა ქმედებებს. რუსეთის ჩემპიონატში ბევრი ბინძური მოთამაშეა და შესაძლოა, ამან ხელი შეუშალა კვარაცხელიას სრულად წარმოეჩინა თავისი შესაძლებლობები.
მე ვესაუბრე კვარას და როგორც ადამიანმა, რომელიც მუშაობდა ნიდერლანდებში, ინგლისში, რუსეთის ნაკრებში. ვუთხარი, რომ მას შემდგომი განვითარება სჭირდებოდა და ამისთვის სუპერ მოტივაციაა საჭირო. თუ ხვდები, რომ გუნდში საუკეთესო ხარ, მაშინ გუნდი უნდა შეცვალო! ეს ძალიან მარტივი წესია. მას შემდეგ, რაც მან ვერ შეიცვალა კლუბი ზაფხულში, ის ძალიან განაწყენდა. მხოლოდ 20 წლის იყო, ბევრი ჭორი, ბევრი დისკუსია მის გარშემო. ჩვენ არაერთხელ განვიხილეთ ეს სიტუაცია და დიდი სამუშაო გავაკეთეთ მის რეალურ ცხოვრებაში დასაბრუნებლად. გონებით ის უკვე ინგლისის პრემიერლიგაში იყო.
საბოლოოდ ყველაფერი კარგად გამოვიდა. მან იპოვა ახალი კლუბი საჭირო დროს, სწორი კლუბი, სწორი მწვრთნელი, სწორი ლიგა. ახლა ის აბსოლუტურად ბედნიერია, მას სურს შესაძლებლობები ჩემპიონთა ლიგაზეც წარმოაჩინოს. ის ზღაპარშია.
საუბრის დასაწყისში ვთქვი, რომ მას ჭერი არ აქვს. მას შეუძლია დრიბლინგის გამოყენება ორივე მიმართულებით - მარცხენა ფეხითაც და მარჯვენათითაც. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. ფიზიკურად ძალიან კარგადაა მომზადებული, კარგად ერკვევა ფეხბურთში. რაც მთავარია, ის ფეხბურთის დიდი გულშემატკივარი და დიდი პროფესიონალია. მუშაობა რომ დავიწყეთ, ბავშვი იყო. ფეხბურთი მისთვის საბავშვო ბაღში თამაში იყო. ახლა ინდივიდუალურად ვარჯიშობს სპორტდარბაზში სპეციალისტთან, რომელიც „რუბინში“ მუშაობდა. ახლა ის პროფესიონალია, თუმცა დაე, ფეხბურთი მისთვის ბავშვობის ოცნებად დარჩეს. მას არ აინტერესებს კონტრაქტის ფინანსური მხარე, მასში პრემიები წერია თუ არა, ფეხბურთი მის ცხოვრებაში პირველი სიყვარულია. მას აქვს დიდი პოტენციალი და შეიძლება გახდეს მსოფლიოს ერთ-ერთი საუკეთესო ფეხბურთელი. რატომაც არა?
თუ ჩემპიონატებზე ვსაუბრობთ, დიახ, მას შეუძლია ნებისმიერ ლიგაში თამაში. ვფიქრობ, სერია A არის ერთ-ერთი საუკეთესო ლიგა მსოფლიოში. „ნაპოლი“ კი, რომელმაც „ლივერპული“ დაამარცხა, მსოფლიოს საუკეთესო კლუბების ათეულშია. კვარას ვესაუბრე „ლივერპულთან“ მატჩის შემდეგ. მან ჯერ ვერ გააცნობიერა, რომ ეს ყველაფერი რეალურ ცხოვრებაში ხდება. მისთვის ყველაფერი ისევ ზღაპარშია. სამი თვის წინ რუსეთის პრემიერლიგაში თამაშობდა, ახლა კი „ლივერპულთან“ თამაშობს, რა თქმა უნდა, ეს მისთვის ფანტასტიკური გამოწვევაა.
მისთვის მნიშვნელოვანი იყო სწორად დაეწყო. ნერვების ან რაღაცის გამო თავიდან თავის წარმოჩენა რომ ვერ მოეხერხებინა, გაუჭირდებოდა. ეს ემართება ნებისმიერ შემოქმედებით ადამიანს. თუ მიზანს აღწევ, ჩიტივით ფარფატებ, თუ ეს არ ხდება, საკუთარ თავში ეჭვი გეპარება. მიხარია, რომ მან შეძლო გოლის გატანა, საგოლე პასის გაკეთება, ჩემპიონთა ლიგაზე თამაში. ადრე ფიქრობდა, რომ ამ დონისთვის მზად არ იყო, ახლა კი ეჭვი არ ეპარება. მას შეუძლია საკუთარ თავს უთხრას: "მზად ვარ, შემიძლია აქ ვითამაშო, მაგრამ ახლა მეტი უნდა ვიმუშაო". ყოველთვის, როცა ვსაუბრობთ, ის ამბობს: „შემიძლია გავუმჯობესდე“, „მე შემიძლია ვიმუშაო ამაზე და ამაზე“, „მე ვიცი ჩემი სისუსტეები“. ის ყველაფერს ძალიან ჯანსაღად აფასებს“, - თქვა სლუცკიმ ვრცელ ინტერვიუში.
შეგახსენებთ, რომ ლეონიდ სლუცკი ხვიჩა კვარაცხელიას „რუბინში“ ორი წლის განმავლობაში ავარჯიშებდა.
