„ვიცი, რომ ადრე თუ გვიან იქნება მისი ხსოვნის საღამო, მარამ მე ამსაღამოს ვუყურებ, როგორც 20 წლის დღესასწაულს, სისხლის, ოფლის, ცრემლის, სხეულის, დაუსრულებული სამუშაოს, რომლითაც უდიდესი მოთამაშე გახდა. ამ საღამოს აღვნიშნავთ ბიჭის დღეს, რომელიც აქ 18 წლის მოვიდა და 38 წლის წავიდა, რომელიც გახდა საუკეთესო მამა, რაც ბოლო სამ წელიწადში ვნახეთ. კობი ჩემთვის ძმაა. მას შემდეგ, რაც სკოლაში ვიყავი, შორიდან ვუყურებდი, შემდეგ ყურადღებით. ის, რომ ახლა აქ ვარ, ბევრს ნიშნავს ჩემთვის, ჩემს თანაგუნდელებთან ერთად გვინდა გავაგრძელოთ მემკვიდრეობა არამხოლოდ ამ სეზონში, არამედ მანამდე, სანამ ეს შესაძლებელი იქნება და შეგვეძლება კალათბურთის თამაში, რადგან ეს არის ის, რაც გვიყვარს და ეს არის ის, რაც მას მოეწონებოდა. ამიტომ კობის სიტყვები: „მამბა აუთ. მაგრამ ჩვენი სიტყვებით: ვერასდროს დაგივიწყებთ, ყოველთვის ცოცხალი იქნება ძმაო“.