თბილისის „დინამოს“ ლეგენდარულ თავდამსხმელს, რევაზ ჩელებაძეს, დღეს, 2 ოქტომბერს, 64 წელი შეუსრულდა. ასეთი ქარიზმატული მოთამაშე ქართულ ფეხბურთს იშვიათად თუ ჰყოლია. ამიტომაც შეარქვეს სახალხო ფეხბურთელი. რას აღარ ეძახდნენ: ჩელე-პელეო, ჩელინიოო, ჩელემბაროო...

მთლად ძირითადის ფეხბურთელი არასოდეს ყოფილა, მაგრამ მინდორზე მის ყოველ გამოჩენას მაყურებელი დიდი ოვაციით ხვდებოდა. ძალიან უყვარდათ. იცოდნენ, რაღაცას ისეთს გააკეთებდა, სხვას რომ არ მოაფიქრდებოდა.

მისი პენალტები ხომ საოცრება იყო. ძალიან ნელა დაარტყამდა ერთ კუთხეში, მეკარე კი საპირისპირო მხარეს ხტებოდა. როგორ ახერხებდა ამას დღემდე გამოცანად რჩება. ამ დროს მთელი სტადიონი ხარხარებდა ხოლმე.

ერთადერთი ფეხბურთელია, ვინც 1978 წელს „დინამოს“ გაჩემპიონებისას ორი ოქროს მედალი მოიპოვა. ერთი ძირითად შემადგენლობასთან ერთად, მეორე - დუბლიორებში.

ნათამაშები აქვს „მარაკანაზე“ ბრაზილიის ნაკრების წინააღმდეგ. სულ კი საბჭოთა კავშირის ნაკრებში 7 მაჩი ჩაატარა და 3 გოლი გაიტანა.

თამაშობდა ქობულეთის „შუქურაში,“ თბილისის „დინამოში,“ ლანჩხუთის „გურიასა“ და ბათუმის „დინამოში.“

ორჯერ მოიგო საბჭოეთის თასი (1976, 1979) და 1981 წელს თასების თასის მფლობელიც გახდა.

1980 წელს, ალექსანდრე ჩივაძესთან და თენგიზ სულაქველიძესთან ერთად, მოსკოვის ოლიმპიადის ბრინჯაოს პრიზიორი გახდა.

ბოლო წლებში ქობულეთის „შუქურას“ პრეზიდენტი და ამავდროულად საფეხბურთო აგენტია. მისი ყველაზე ცნობილი კლიენტი ჯანო ანანიძეა. „შუქურას“ სტადიონს კი „ჩელე-არენა“ ჰქვია.

„მსოფლიო სპორტის“ რედაქცია ულოცავს ბატონ რეზოს დაბადების დღეს. ჯანმრთელობასა და დღეგრძელობას უსურვებს მას საყვარელ ოჯახთან ერთად!